potomek

potomek (język polski)

wymowa:

IPA: [pɔˈtɔ̃mɛk], AS: [potõmek], zjawiska fonetyczne: nazal. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) książk. dziecko (w stosunku do rodziców), także dalszy następca (wnuk, prawnuk)

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	potomek	potomkowie
dopełniacz	potomka	potomków
celownik	potomkowi	potomkom
biernik	potomka	potomków
narzędnik	potomkiem	potomkami
miejscownik	potomku	potomkach
wołacz	potomku	potomkowie

przykłady:

(1.1) Król martwił się brakiem męskiego potomka.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) żart. ablegierek, praw. zstępny, descendent

antonimy:

(1.1) przodek, antenat, ascendent

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

(1.1) potomstwo, rodzina

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. potomstwo n, potomność ż

forma żeńska potomkini ż

przym. potomny

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zob. też potomek w Wikicytatach

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) descendant, offspring, scion
• arabski: (1.1) ابن, خلف, ولد, عقب
• białoruski: (1.1) нашчадак m
• czeski: (1.1) potomek m
• esperanto: (1.1) posteulo, ido
• francuski: (1.1) descendant m
• hiszpański: (1.1) descendiente m, vástago m
• nowogrecki: (1.1) απόγονος m, τέκνον n
• rosyjski: (1.1) потомок m, наследник m
• słowacki: (1.1) potomok m
• staro-cerkiewno-słowiański: (1.1) чѧдо n (čędo), сꙑнъ m (synŭ)
• szwedzki: (1.1) avkomling w

źródła:

potomek (język czeski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) potomek

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	potomek	potomci / potomkové
dopełniacz	potomka	potomků
celownik	potomkovi / potomku	potomkům
biernik	potomka	potomky
wołacz	potomku	potomci / potomkové
miejscownik	potomkovi / potomku	potomcích
narzędnik	potomkem	potomky

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. potomkyně, potomstvo

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: