postronny

postronny (język polski)

wymowa:

IPA: [pɔˈstrɔ̃nːɨ], AS: [postrõ•ny], zjawiska fonetyczne: nazal.• gemin.

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) niezależny od jakiejś grupy osób i niezaangażowany w jej sprawy; t. niebiorący w czymś bezpośredniego udziału

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	postronny		postronna	postronne	postronni	postronne
dopełniacz	postronnego		postronnej	postronnego	postronnych
celownik	postronnemu		postronnej	postronnemu	postronnym
biernik	postronnego	postronny	postronną	postronne	postronnych	postronne
narzędnik	postronnym		postronną	postronnym	postronnymi
miejscownik	postronnym		postronnej	postronnym	postronnych
wołacz	postronny		postronna	postronne	postronni	postronne

przykłady:

(1.1) Jak mógł twierdzić, że on, osoba postronna, lepiej od niej wie, jak było naprawdę!

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. strona ż, postronność ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• rosyjski: (1.1) сторонний, посторонний

źródła: