poronienie

poronienie (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌpɔrɔ̃ˈɲɛ̇̃ɲɛ], AS: [porõńė̃ńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art.• nazal.• -ni…• akc. pob.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) fizj. przedwczesne zakończenie ciąży wskutek wydalenia obumarłego zarodka lub płodu; zob. też poronienie w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	poronienie	poronienia
dopełniacz	poronienia	poronień
celownik	poronieniu	poronieniom
biernik	poronienie	poronienia
narzędnik	poronieniem	poronieniami
miejscownik	poronieniu	poronieniach
wołacz	poronienie	poronienia

przykłady:

(1.1) Po trzecim poronieniu Agata całkowicie straciła nadzieję na donoszenie ciąży.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) abort

antonimy:

(1.1) nieporonienie

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. poronić dk., ronić ndk.

przym. poronny, poroniony

związki frazeologiczne:

etymologia:

rzecz. odczas. od poronić

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) miscarriage, spontaneous abortion
• arabski: (1.1) سقط ,إجهاض
• bułgarski: (1.1) аборт m
• czeski: (1.1) potrat m
• esperanto: (1.1) aborto
• fiński: (1.1) keskenmeno
• francuski: (1.1) fausse couche ż, avortement m
• hebrajski: (1.1) הפלה ż (hapala)
• hiszpański: (1.1) aborto m
• interlingua: (1.1) abortamento
• kataloński: (1.1) avortament m
• łaciński: (1.1) abortus m
• niemiecki: (1.1) Fehlgeburt ż
• norweski (bokmål): (1.1) abort m
• nowogrecki: (1.1) αποβολή ż
• rosyjski: (1.1) выкидыш m, аборт m
• szwedzki: (1.1) missfall n, spontan abort w
• węgierski: (1.1) vetélés, abortusz
• włoski: (1.1) aborto m

źródła: