popielnik

popielnik (język polski)

popielnik (1.1)

popielnik (1.2)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) techn. zbiornik pod komorą paleniskową pieca lub kotła; zob. też popielnik w Wikipedii

(1.2) bot. cyneraria

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(2.1) liter. ktoś zrodzony z popiołów

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	popielnik	popielniki
dopełniacz	popielnika	popielników
celownik	popielnikowi	popielnikom
biernik	popielnik	popielniki
narzędnik	popielnikiem	popielnikami
miejscownik	popielniku	popielnikach
wołacz	popielniku	popielniki

przykłady:

(1.1) Na Wojtusia z popielnika / iskiereczka mruga.

(1.2) Na rabacie posadzimy popielniki, astry i studentki.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) reg. śl. popielorz

(1.2) cyneraria

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) zbiornik

(1.2) roślina

(2.1) postać

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. popiół m, popielec m, Popielec m, Popiel m, Popielniki nmos, popielnica ż, popielniczka ż, popioły nmos

czas. popielić ndk.

przym. popielny

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. popiół + -nik

uwagi:

tłumaczenia:

(1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: cyneraria

• angielski: (1.1) ashpan, ash pan, ashpit, ash pit
• esperanto: (1.1) cindrujo
• hiszpański: (1.1) cenicero m
• interlingua: (1.1) cineriero
• niemiecki: (1.1) Aschkasten m
• słowacki: (1.1) popolník m

źródła: