poimek

poimek (język polski)

wymowa:

IPA: [pɔˈ^jĩmɛk], AS: [po^i ̯ĩmek], zjawiska fonetyczne: nazal.• epenteza i ̯ 

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) gram. nieodmienna część mowy, łącząca się z wyrazem (występująca po nim) i zmieniająca jego sens, występująca m.in. w językach ugrofińskich; zob. też poimek w Wikipedii

(1.2) daw. gram. sufiks

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	poimek	poimki
dopełniacz	poimka	poimków
celownik	poimkowi	poimkom
biernik	poimek	poimki
narzędnik	poimkiem	poimkami
miejscownik	poimku	poimkach
wołacz	poimku	poimki

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) postposition
• białoruski: (1.1) паслялог m
• kazachski: (1.1) септеулік
• rosyjski: (1.1) послелог m

źródła: