pedagog

pedagog (język polski)

wymowa:

​, IPA: [pɛˈdaɡɔk], AS: [pedagok], zjawiska fonetyczne: wygł.

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) nauczyciel, wychowawca

(1.2) osoba zajmująca się pedagogiką, pracująca nad ulepszeniem metody wychowania i uczenia

(1.3) hist. w starożytnej Grecji: uczony niewolnik zajmujący się dziećmi pana, w tym odprowadzający je do szkoły

(1.4) daw. prywatny nauczyciel, guwerner, preceptor

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	pedagog	pedagodzy / pedagogowie
dopełniacz	pedagoga	pedagogów
celownik	pedagogowi	pedagogom
biernik	pedagoga	pedagogów
narzędnik	pedagogiem	pedagogami
miejscownik	pedagogu	pedagogach
wołacz	pedagogu	pedagodzy
depr. M. i W. lm: (te) pedagogi / pedagogowie

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. pedagogiczny

rzecz. pedagogika ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. paedagogus < gr. παιδαγωγός (paidagōgós) < gr. παῖς + ἀγωγός (paîs + agōgós) → dziecko + prowadzić

uwagi:

tłumaczenia:

• czeski: (1.1) pedagog
• duński: (1.1) pædagog w
• francuski: (1.1) pédagogue m
• holenderski: (1.1) pedagoog m
• kaszubski: (1.1) pedagòg m
• kataloński: (1.1) pedagog m
• niemiecki: (1.1) Pädagoge m
• portugalski: (1.1) pedagogo m
• rosyjski: (1.1) педагог m
• rumuński: (1.1) pedagog m, învățător m
• szwedzki: (1.1) pedagog w
• węgierski: (1.1) pedagógus
• włoski: (1.1) pedagogo m

źródła:

pedagog (język czeski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) pedagog

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	pedagog	pedagogové
dopełniacz	pedagoga	pedagogů
celownik	pedagogovi / pedagogu	pedagogům
biernik	pedagoga	pedagogy
wołacz	pedagogu	pedagogové
miejscownik	pedagogovi / pedagogu	pedagozích
narzędnik	pedagogem	pedagogy

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. pedagogika ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. z niekształconej formy gr. παῖς

uwagi:

źródła:

pedagog (język słoweński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) pedagog

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. pedagogika ż, pedagoginja ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: