parasolnik

parasolnik (język polski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) przedmiot służący do przechowywania parasoli

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(2.1) osoba zajmująca się wyrobem parasoli

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	parasolnik	parasolniki
dopełniacz	parasolnika	parasolników
celownik	parasolnikowi	parasolnikom
biernik	parasolnik	parasolniki
narzędnik	parasolnikiem	parasolnikami
miejscownik	parasolniku	parasolnikach
wołacz	parasolniku	parasolniki

(2.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	parasolnik	parasolnicy
dopełniacz	parasolnika	parasolników
celownik	parasolnikowi	parasolnikom
biernik	parasolnika	parasolników
narzędnik	parasolnikiem	parasolnikami
miejscownik	parasolniku	parasolnikach
wołacz	parasolniku	parasolnicy

przykłady:

(1.1) Ten parasolnik właśnie sam się przewrócił.

(2.1) Parasolnik jest w tych czasach zawodem wymarłym.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) przedmiot

(2.1) wytwórca

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. parasol mrz , parasolka ż, parasolnictwo n

przym. parasolowy, parasolkowy, parasolowaty, parasolniczy

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. parasol + -nik

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: