pałka

pałka (język polski)

pałka (1.1)

pałka (1.1)

pałka (1.4)

pałki (1.6)

wymowa:

IPA: [ˈpawka], AS: [pau̯ka]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) kij służący do uderzania, najczęściej drewniany lub gumowy, tępo zakończony

(1.2) pot. uderzenie pałką (1.1)

(1.3) pot. zdrobn. ocena niedostateczna w szkole

(1.4) pot. przen. zdrobn. głowa ludzka, szczególnie łysa

(1.5) bot. Typha L., rodzaj roślin ziemnowodnych z rodziny pałkowatych (Typhaceae) o grubych, brunatnych kwiatostanach; zob. też pałka w Wikipedii

(1.6) bot. roślina z rodzaju (1.5)

odmiana:

(1.1-6)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	pałka	pałki
dopełniacz	pałki	pałek
celownik	pałce	pałkom
biernik	pałkę	pałki
narzędnik	pałką	pałkami
miejscownik	pałce	pałkach
wołacz	pałko	pałki

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) dostawać / uderzać pałką • pałka teleskopowa

synonimy:

(1.1) laga, kij

(1.2) kij, raz

(1.3) jedynka, gała

(1.4) łepetyna, łeb, czacha, czerep

(1.6) rogoża

antonimy:

hiperonimy:

(1.5) rodzaj

(1.6) roślina

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. pałkarz m, pałkowate nmos, pałowanie n

zdrobn. pałeczka ż

zgrub. pała ż

czas. pałować, wypałować, spałować

przym. pałkowy, pałkowaty, pałkarski, pałeczkowaty

związki frazeologiczne:

nie kijem, to pałką

etymologia:

uwagi:

zob. też pałka (ujednoznacznienie) w Wikipedii

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) club
• arabski: (1.1) هراوة
• baskijski: (1.1) borra
• czeski: (1.1) obušek m
• esperanto: (1.1) bastono
• hiszpański: (1.1) porra ż
• szwedzki: (1.1) påk w, batong w
• wilamowski: (1.1) połka ż

źródła: