półton

półton (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈpuwtɔ̃n], AS: [puu̯tõn], zjawiska fonetyczne: nazal. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) książk. jeden z kolorów pośrednich między dwiema barwami podstawowymi

(1.2) muz. najmniejsza odległość między dwoma dźwiękami we współczesnym zachodnim systemie tonalnym; zob. też półton w Wikipedii

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	półton	półtony
dopełniacz	półtonu	półtonów
celownik	półtonowi	półtonom
biernik	półton	półtony
narzędnik	półtonem	półtonami
miejscownik	półtonie	półtonach
wołacz	półtonie	półtony

przykłady:

(1.1) Oliwkowy jest półtonem między żółtym a zielonym.

(1.1) W malarstwie typowo secesyjnym posługiwano się najczęściej liniami falistymi, operując półtonami, a jeśli już pełnymi barwami, to raczej zgaszonymi.

(1.2) W stroju równomiernie temperowanym stosunek dwóch dźwięków w odległości półtonu jest równy ${\sqrt[{12}]{2}}$.

(1.2) Aby obniżyć dźwięk o półton, wystarczy dopisać do niego bemol, jeśli chcemy o tę samą wysokość podwyższyć dźwięk, używamy krzyżyka.

(1.2) Kwinta czysta składa się z siedmiu półtonów.

(1.2) Półton składa się ze stu centów.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. półtonowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.2) por. cały ton • ćwierćton

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) halftone; (1.2) bryt. semitone, amer. half-tone, halftone, amer./kanad. half step
• francuski: (1.2) demiton m, semiton m
• hiszpański: (1.2) semitono m
• łaciński: (1.2) semitonium n, hemitonium n
• niemiecki: (1.1) Nuance ż; (1.2) Halbton m
• nowogrecki: (1.2) ημιτόνιο n
• włoski: (1.2) semitono m

źródła: