nurek

nurek (język polski)

nurek (2.1)

nurek (3.1)

wymowa:

IPA: [ˈnurɛk], AS: [nurek] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) człowiek uprawiający nurkowanie zawodowo lub w celach sportowych

(1.2) środ. slang. drobny dostawca złomu do punktu skupu; najczęściej w celu zdobycia pieniędzy na alkohol

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(2.1) skok w wodę

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(3.1) ornit. Cerorhinca monocerata, ptak z rodziny alk; zob. też nurek w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	nurek	nurkowie
dopełniacz	nurka	nurków
celownik	nurkowi	nurkom
biernik	nurka	nurków
narzędnik	nurkiem	nurkami
miejscownik	nurku	nurkach
wołacz	nurku	nurkowie

(1.2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	nurek	nurki
dopełniacz	nurka	nurków
celownik	nurkowi	nurkom
biernik	nurka	nurków
narzędnik	nurkiem	nurkami
miejscownik	nurku	nurkach
wołacz	nurku	nurki

(2.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	nurek	nurki
dopełniacz	nurka	nurków
celownik	nurkowi	nurkom
biernik	nurka	nurki
narzędnik	nurkiem	nurkami
miejscownik	nurku	nurkach
wołacz	nurku	nurki

przykłady:

(1.1) Co wyłowili rzymscy nurkowie ze starożytnych kanałów?

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(3.1) alka rogata

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

(1.1) płetwonurek

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. nurkować

rzecz. nur m, nurzec mzw, nurkowanie n, zanurkowanie n, nurzanie n, wynurzenie n

przym. nurkowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) por. snurek

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) diver; (2.1) dive
• baskijski: (1.1) urpekari
• białoruski: (1.1) вадалаз
• czeski: (1.1) potápěč
• fiński: (1.1) sukeltaja; (3.1) sarvikiisla
• hiszpański: (1.1) buceador
• niemiecki: (1.1) Taucher m
• rosyjski: (1.1) дайвер m, ныряльщик m; (3.1) тупик-носорог
• słowacki: (1.1) potápač m
• wilamowski: (1.1) nuø̄rki m, niöerki m
• włoski: (1.1) subacqueo m

źródła: