nowenna

nowenna (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) rel. w katolicyzmie praktyka dewocyjna polegająca na powtarzaniu dziewięciokrotnie, w tych samych odstępach czasu, zwykle przed większymi uroczystościami kościelnymi, specjalnej modlitwy lub modlitw; zob. też nowenna w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	nowenna	nowenny
dopełniacz	nowenny	nowenn
celownik	nowennie	nowennom
biernik	nowennę	nowenny
narzędnik	nowenną	nowennami
miejscownik	nowennie	nowennach
wołacz	nowenno	nowenny

przykłady:

(1.1) Lora odmawia nowennę pompejańską.

(1.1) Wieczorem po nowennie przystroimy kaplicę.

składnia:

kolokacje:

(1.1) nieustanna nowenna • nowenna pompejańska / przed uroczystością Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny / przed Bożym Narodzeniem / do Dzieciątka Jezus / przed Uroczystością Zesłania Ducha Świętego • rozpocząć / zacząć / odmawiać / zakończyć / iść na nowennę

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) modlitwa

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

p.łac. novena < p.łac. novenus

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) novena
• baskijski: (1.1) bederatziurren
• czeski: (1.1) novéna ż
• francuski: (1.1) neuvaine ż
• hiszpański: (1.1) novena ż
• słowacki: (1.1) novéna ż
• włoski: (1.1) novena ż

źródła: