nabrać

nabrać (język polski)

nabrać (1.2) jedzenie łyżką

łódź nabrała (1.4) wody

ktoś próbuje nas nabrać (1.5)

wymowa:

IPA: [ˈnabraʨ̑], AS: [nabrać] ​

znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. nabierać)

(1.1) wziąć ile tylko się da

(1.2) zaczerpnąć, zagarnąć

(1.3) wciągnąć, wchłonąć

(1.4) napełnić się, przepełnić się płynem

(1.5) przen. pot. zwieść kogoś

(1.6) przen. zdobyć pewne cechy

czasownik zwrotny dokonany nabrać się (ndk. nabierać się)

(2.1) dać się łatwo oszukać

odmiana:

przykłady:

(1.1) Dzieci niestety dorwały się nam do słodyczy i nabrały sobie całe kieszenie cukierków.

(1.2) Do szorowania pokładu statku wystarczyła woda, którą nabrałem wiadrem zza burty.

(1.3) Zmywając naczynia, nabrała zawczasu gąbką trochę płynu do mycia.

(1.4) Dziurawa łódka szybko nabrała wody i ledwo dopłynęliśmy nią do brzegu.

(1.5) Jacek jest bardzo naiwny, więc łatwo nabrałem go, mówiąc różne niestworzone opowieści.

(1.6) Ponieważ mój brat chodzi ostatnio wesoły jak szczygiełek, nabrałem przekonania, że się zakochał.

(2.1) Wszystkie dzieci dają nabrać się na historyjkę ze świętym mikołajem.

składnia:

kolokacje:

(1.2) nabrać wody

(1.3) nabrać powietrza

(1.4) nabrać wody, krwi

(1.6) nabrać ogłady • nabrać podejrzeń

synonimy:

(1.5) naciągnąć

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. nabierać ndk., brać

rzecz. nabranie n

związki frazeologiczne:

nabrać wody w usta

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.2) draw; (1.3) draw; (1.4) draw; (1.5) trick, deceive, fool; (1.6) gather

źródła:

Hasło nabrać w: SJP.pl.