muezin

muezin (język polski)

muezin (1.1) na minarecie

wymowa:

‹muez-in›, IPA: [muˈ^wɛzʲĩn], AS: [mu^u̯ezʹĩn], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• epenteza ł 

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) rel. etn. w islamie: mężczyzna wzywający z minaretu pięć razy dziennie wiernych na modlitwę; zob. też muezin w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	muezin	muezini
dopełniacz	muezina	muezinów
celownik	muezinowi	muezinom
biernik	muezina	muezinów
narzędnik	muezinem	muezinami
miejscownik	muezinie	muezinach
wołacz	muezinie	muezini

przykłady:

(1.1) Mieszkańcy Stambułu od dawna skarżyli się na fałszujących muezinów wzywających ich na modły do meczetów. (z Internetu)

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

osm. müezzin < arab. مؤذن (mu'aḏḏin) (ogłaszający wiernym porę modlitwy)

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) muezzin
• arabski: (1.1) مؤذن
• baskijski: (1.1) muezzin
• francuski: (1.1) muezzin m
• hiszpański: (1.1) almuédano m, almuecín m
• niemiecki: (1.1) Muezzin m
• nowogrecki: (1.1) μουεζίνης m
• rosyjski: (1.1) муэззин m
• słowacki: (1.1) muezín m
• węgierski: (1.1) müezzin
• włoski: (1.1) muezzin m

źródła: