mechatronik

mechatronik (język polski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) zaw. techn. technik specjalista w dziedzinie wdrażania i eksploatacji urządzeń i systemów automatyki

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	mechatronik	mechatronicy
dopełniacz	mechatronika	mechatroników
celownik	mechatronikowi	mechatronikom
biernik	mechatronika	mechatroników
narzędnik	mechatronikiem	mechatronikami
miejscownik	mechatroniku	mechatronikach
wołacz	mechatroniku	mechatronicy
depr. M. i W. lm: (te) mechatroniki

przykłady:

(1.1) Dla wielu osób jest to nadal zawód obco brzmiący i trudny do rozszyfrowania, ale w krajach zachodnich czy Japonii specjaliści mechatronicy są bardzo wysoko cenieni i dobrze opłacani.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. mechatronika ż

forma żeńska mechatroniczka ż

przym. mechatroniczny

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. mechatronika

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Zawody

tłumaczenia:

• francuski: (1.1) mécatronicien m
• niemiecki: (1.1) Mechatroniker m
• słowacki: (1.1) mechatronik m
• włoski: (1.1) tecnico meccatronico m

źródła:

mechatronik (język słowacki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) mechatronik

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. mechatronika ż

forma żeńska mechatronička ż

przym. mechatronický

przysł. mechatronicky

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: