mauzoleum

mauzoleum (język polski)

mauzoleum (1.1)

wymowa:

IPA: [ˌmawzɔˈlɛ^wũm], AS: [mau̯zole^u̯ũm], zjawiska fonetyczne: nazal.• u → ł • epenteza ł • akc. pob. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) archit. monumentalny grobowiec, przeważnie osobna budowla pełniąca taką funkcję; zob. też mauzoleum w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	mauzoleum	mauzolea
dopełniacz	mauzoleum	mauzoleów
celownik	mauzoleum	mauzoleom
biernik	mauzoleum	mauzolea
narzędnik	mauzoleum	mauzoleami
miejscownik	mauzoleum	mauzoleach
wołacz	mauzoleum	mauzolea

przykłady:

(1.1) Atrakcją wycieczki była wizyta w mauzoleum Lenina.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) grobowiec

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. mausoleum < gr. Μαυσωλεῖον < gr. Μαύσωλος

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) mausoleum
• arabski: (1.1) ضريح
• baskijski: (1.1) mausoleo
• białoruski: (1.1) маўзалей m
• bułgarski: (1.1) мавзолей m
• czeski: (1.1) mauzoleum n
• esperanto: (1.1) maŭzoleo
• francuski: (1.1) mausolée
• hiszpański: (1.1) mausoleo m
• kataloński: (1.1) mausoleu m
• kazachski: (1.1) кесене
• niemiecki: (1.1) Mausoleum n
• nowogrecki: (1.1) μαυσωλείο n
• rosyjski: (1.1) мавзолей m
• turecki: (1.1) mozole, anıtmezar
• ukraiński: (1.1) мавзолей m
• włoski: (1.1) mausoleo m

źródła:

mauzoleum (język czeski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) mauzoleum

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	mauzoleum	mauzolea
dopełniacz	mauzolea	mauzoleí
celownik	mauzoleu	mauzoleím
biernik	mauzoleum	mauzolea
wołacz	mauzoleum	mauzolea
miejscownik	mauzoleu	mauzoleích
narzędnik	mauzoleem	mauzolei

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: