manger

manger (język angielski)

wymowa:

IPA: /ˈmeɪn.dʒə(ɹ)/, SAMPA: /"meIn.dZ@(r)/

wymowa brytyjska

podział przy przenoszeniu wyrazu: man•ger

wymowa australijska

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) żłób

odmiana:

(1.1) lp manger; lm mangers

przykłady:

(1.1) Food for cows and horses is put in a manger. → Jedzenie dla krów i koni kładzie się w żłobie.

(1.1) According to the New Testament, the Infant Jesus was laid in a manger. → Według Nowego Testamentu Dzieciątko Jezus zostało położone w żłobie.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

manger (język francuski)

wymowa:

IPA: [mɑ̃'ʒe] ​

​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​

znaczenia:

czasownik

(1.1) jeść

(1.2) zjadać, niszczyć, zużywać

rzeczownik, rodzaj męski

(2.1) jedzenie

odmiana:

przykłady:

(1.1) Qui a mangé mon chocolat ? → Kto zjadł moją czekoladę?

składnia:

kolokacje:

(1.1) salle à manger

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. immangeable

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. manducare

uwagi:

źródła: