lustr

lustr (język polski)

lustr (1.1) na ceramicznych koralikach

wymowa:

IPA: [lustr̥], AS: [lustr̦], zjawiska fonetyczne: wygł.

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) metaliczna, iryzująca powłoka naszkliwna uzyskiwana na wyrobach ceramicznych

(1.2) przest. blask, połysk

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) nakładać lustr, powlekać lustrem

synonimy:

(1.1) luster, iryzacja

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. lustro n

związki frazeologiczne:

etymologia:

franc. lustre

uwagi:

tłumaczenia:

źródła:

lustr (język czeski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) żyrandol

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	lustr	lustry
dopełniacz	lustru	lustrů
celownik	lustru	lustrům
biernik	lustr	lustry
wołacz	lustre / lustře	lustry
miejscownik	lustru	lustrech
narzędnik	lustrem	lustry

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

lustr (esperanto (morfem))

wymowa:

znaczenia:

morfem

(1.1) żyrandol

(1.2) świecznik

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pochodne:

lustro

związki frazeologiczne:

etymologia:

franc. lustre, ros. люстра

uwagi:

źródła: