ludowiec

ludowiec (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) polit. działacz ruchu ludowego, członek lub zwolennik partii chłopskiej

(1.2) polit. członek partii ludowej (na przykład austriackiej ÖVP, czeskiej KDU-ČSL, szwajcarskich SVP i CVP)

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	ludowiec	ludowcy
dopełniacz	ludowca	ludowców
celownik	ludowcowi	ludowcom
biernik	ludowca	ludowców
narzędnik	ludowcem	ludowcami
miejscownik	ludowcu	ludowcach
wołacz	ludowcu	ludowcy
depr. M. i W. lm: (te) ludowce

przykłady:

(1.1) Choć był możliwy do zaakceptowania przez różne siły polityczne, to jednak właśnie dla ludowców, domagających się radykalnej reformy rolnej, kandydatura tego największego w Polsce posiadacza ziemskiego była raczej nie do przyjęcia.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.2) chrześcijański demokrata, chadek

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. lud m, ludowość ż

forma żeńska ludowczyni ż

przym. ludowy

przysł. ludowo

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.2) member of people's party, people's party member
• czeski: (1.2) lidovec m
• słowacki: (1.2) ľudovec m, ľudák m

źródła: