Uwaga
Serwis Wedariusz jest portalem tematycznym prowadzonym przez Grupę Wedamedia. Aby zostać wedapedystą, czyli Użytkownikiem z prawem do tworzenia i edycji artykułów, wystarczy zarejestrować się na witrynie poprzez złożenie wniosku o utworzenie konta, co można zrobić tutaj. Liczymy na Waszą pomoc oraz wsparcie merytoryczne przy rozwoju także naszych innych serwisów tematycznych.

lubo

Z Wedariusz, słownik
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

lubo (język polski)

wymowa:
IPA: [ˈlubɔ], AS: [lubo]
​?/i
znaczenia:

przysłówek sposobu

(1.1) przest. miło, przyjemnie

spójnik

(2.1) przest. choć, chociaż; acz, aczkolwiek

rzeczownik, forma fleksyjna

(3.1) przest. W. lp od luba
odmiana:
przykłady:
(1.1) Poczuł się lubo, gdy pierwszy łyk okowity rozszedł się po ciele.
(2.1) Droga ciągle, lubo nieznacznie, szła w górę.
(2.1) Na niej siedział niemłody mężczyzna, […] z postacią krzepką i dobrze zbudowaną, lubo nieco pochyloną przez wiek, a może i przeniesione trudy życia[1].
(3.1) Moja lubo, moja mamo, kogóż my na chorążego wybierzemy[2]?
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(2.1) luboć
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ E. Orzeszkowa: Na prowincji.
  2. ↑ Michał Czajkowski: Owruczanin, wyd. Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1927, str. 103
Źródło: „https://wedariusz.pl/index.php?title=lubo&oldid=71333”