kulebiak

kulebiak (język polski)

kulebiak (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) kulin. duży pieczony pieróg z nadzieniem; zob. też kulebiak w Wikipedii

rzeczownik, forma fleksyjna

(2.1) D. lm od: kulebiaka

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kulebiak	kulebiaki
dopełniacz	kulebiaka	kulebiaków
celownik	kulebiakowi	kulebiakom
biernik	kulebiak	kulebiaki
narzędnik	kulebiakiem	kulebiakami
miejscownik	kulebiaku	kulebiakach
wołacz	kulebiaku	kulebiaki

lub pot.

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kulebiak	kulebiaki
dopełniacz	kulebiaka	kulebiaków
celownik	kulebiakowi	kulebiakom
biernik	kulebiaka	kulebiaki
narzędnik	kulebiakiem	kulebiakami
miejscownik	kulebiaku	kulebiakach
wołacz	kulebiaku	kulebiaki

przykłady:

(1.1) W przedwojennym filmie „Paweł i Gaweł” gospodyni częstuje kulebiakiem jednego z bohaterów.

składnia:

kolokacje:

(1.1) starorosyjski kulebiak

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) pieróg

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kulebiaka ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: Indeks:Polski - Jedzenie

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) coulibiac
• niemiecki: (1.1) Kulebjak m

źródła: