krytyka

krytyka (język polski)

wymowa:

​, IPA: [ˈkrɨtɨka], AS: [krytyka], zjawiska fonetyczne: akc. na 3 syl.

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) surowa lub negatywna ocena kogoś lub czegoś

(1.2) ocena (1.1) w formie publikacji

(1.3) recenzowanie dzieł sztuki i kultury

(1.4) ogół krytyków

rzeczownik, forma fleksyjna

(2.1) D., B. lp od: krytyk

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	krytyka	krytyki
dopełniacz	krytyki	krytyk
celownik	krytyce	krytykom
biernik	krytykę	krytyki
narzędnik	krytyką	krytykami
miejscownik	krytyce	krytykach
wołacz	krytyko	krytyki

przykłady:

(1.1) Prawdziwa cnota krytyk się nie boi.

składnia:

kolokacje:

(1.1) samokrytyka

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. krytykant m, krytyk m, krytyczka ż, krytykowanie n

czas. krytykować ndk.

przym. krytyczny, krytykancki

przysł. krytycznie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) criticism
• arabski: (1.1) نقد m
• białoruski: (1.1) крытыка ż
• czeski: (1.1) kritika ż
• duński: (1.1) kritik w; (1.2) kritik w; (1.3) kritik w; (1.4) kritik w
• esperanto: (1.1) kritiko
• francuski: (1.1) critique ż
• hiszpański: (1.1) crítica ż
• holenderski: (1.1) kritiek ż
• interlingua: (1.1) animadversion
• jidysz: (1.1) קריטיק ż (kritik)
• kataloński: (1.1) crítica ż
• litewski: (1.1) kritika ż
• łotewski: (1.1) kritika ż
• niemiecki: (1.1) Kritik ż
• norweski (bokmål): (1.1) kritikk m; (1.3) kritikk m
• norweski (nynorsk): (1.1) kritikk m; (1.3) kritikk m
• nowogrecki: (1.1) κριτική ż
• rosyjski: (1.1) критика ż
• szwedzki: (1.1) kritik w
• ukraiński: (1.1) критика ż
• węgierski: (1.1) kritika, bírálat
• wilamowski: (1.1) krytik ż

źródła: