krytyk

krytyk (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈkrɨtɨk], AS: [krytyk] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) osoba oceniająca coś lub kogoś negatywnie

(1.2) książk. osoba oceniająca dzieła sztuki i dzieła naukowe

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	krytyk	krytycy
dopełniacz	krytyka	krytyków
celownik	krytykowi	krytykom
biernik	krytyka	krytyków
narzędnik	krytykiem	krytykami
miejscownik	krytyku	krytykach
wołacz	krytyku	krytycy

przykłady:

(1.2) Dubbing do tego filmu zyskał aprobatę krytyków.

składnia:

kolokacje:

(1.2) krytyk literacki / filmowy / teatralny

synonimy:

(1.1) cenzor

(1.2) opiniodawca, recenzent

antonimy:

hiperonimy:

(1.2) publicysta

hiponimy:

(1.2) zoil

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. krytyka ż, krytykanctwo n, krytykant m, krytykantka ż, krytycyzm m, krytyczność ż

czas. krytykować ndk.

przym. krytykancki, krytyczny

przysł. krytyczny, krytycznie

związki frazeologiczne:

krytycy jak robaki – za życia gryzą

etymologia:

niem. Kritiker, franc. critique < łac. criticus < gr. κριτικός (kritikos)

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) critic, detractor; (1.2) critic, reviewer
• arabski: (1.1) ناقد m
• baskijski: (1.2) kritikari
• białoruski: (1.1) крытык m; (1.2) крытык m
• bułgarski: (1.1) критик m
• czeski: (1.1) kritik m
• duński: (1.1) kritiker w; (1.2) kritiker w
• francuski: (1.1) critique m
• hiszpański: (1.1) crítico m, detractor m; (1.2) crítico m
• interlingua: (1.1) critico
• jidysz: (1.1) קריטיקער m (kritiker); (1.2) רעצענזענט m (recenzent)
• litewski: (1.1) kritikas m
• łaciński: (1.2) existimator m
• niemiecki: (1.1) Kritiker m
• szwedzki: (1.1) kritiker w
• tajski: (1.1) นักวิจารณ์
• turecki: (1.2) münekkit
• włoski: (1.1) critico m

źródła: