Uwaga
Serwis Wedariusz jest portalem tematycznym prowadzonym przez Grupę Wedamedia. Aby zostać wedapedystą, czyli Użytkownikiem z prawem do tworzenia i edycji artykułów, wystarczy zarejestrować się na witrynie poprzez złożenie wniosku o utworzenie konta, co można zrobić tutaj. Liczymy na Waszą pomoc oraz wsparcie merytoryczne przy rozwoju także naszych innych serwisów tematycznych.

krupa

Z Wedariusz, słownik
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Podobna pisownia Podobna pisownia: krúpa

krupa (język polski)

krupa (1.1-2)
wymowa:
IPA[ˈkrupa], AS[krupa]
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) kulin. kasza wyprodukowana poprzez obłuszczenie i ewentualne polerowanie ziarna, zachowująca jego kształt[1]
(1.2) kulin. reg. kasza jęczmienna[2]
(1.3) meteorol. opad atmosferyczny; zob. też krupy (opad atmosferyczny) w Wikipedii
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Kosiński rozdał jadło i napitek między sotnie; gęste ognie rozdmuchano, świnina na kawały pocięta na tykach obraca się i przypieka, w kotłach jaglana krupa burzy się i kipi, a słonina na okrasę się skwarzy.[3]
składnia:
kolokacje:
(1.2) krupy perłowe[2] (= kasza jęczmienna perłowa)
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. krupnik m, krupiarz m, krupniok m, krupy nmos
zdrobn. krupka ż
czas. krupić się ndk.
przym. krupowy, krupniczy, krupiasty
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1-3) zwykle w lm
(1.1-2) por. krupy
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1.7.1. Otrzymywanie i podział kasz w: Małgorzata Konarzewska, Technologia gastronomiczna z towaroznawstwem: podręcznik do nauki zawodu kucharz w technikum i szkole policealnej, t. 2, REA s.j., wydanie 2011, ISBN 978-83-7141-980-5, s. 51. Cytat: „W zależności od stopnia przerobu i wielkości ziaren otrzymuje się: / kasze krupy, zachowujące w przybliżeniu kształt ziarna, są tylko obłuszczone i ewentualnie polerowane (…)”.
  2. 2,0 2,1 Hasło krupa w: Słownik poprawnej polszczyzny PWN, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1976.
  3. „Powieści kozackie”, autor: Michał Czajkowski, wyd. Ksiegarnia i Drukarnia Polska, 1837 r., str. 156