krótkowidz

krótkowidz (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) osoba źle, nieostro widząca obiekty będące daleko; krótkowzroczny

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	krótkowidz	krótkowidze
dopełniacz	krótkowidza	krótkowidzów
celownik	krótkowidzowi	krótkowidzom
biernik	krótkowidza	krótkowidzów
narzędnik	krótkowidzem	krótkowidzami
miejscownik	krótkowidzu	krótkowidzach
wołacz	krótkowidzu	krótkowidze

przykłady:

(1.1) Piotrek był krótkowidzem i często nie widział piłek idących z daleka, ale za to z bliska… Imponował refleksem, skocznością i potrafił bronić w nieprawdopodobnych wręcz sytuacjach strzały z bliskiej odległości.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) przest. krótkowidzący

antonimy:

(1.1) dalekowidz

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. krótkowidztwo n, krótkowidzący m

forma żeńska krótkowidzka ż

przym. krótkowidny

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. krótko + widzieć

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) myopic
• baskijski: (1.1) miope
• francuski: (1.1) myope m ż
• hiszpański: (1.1) miope m ż
• jidysz: (1.1) być krótkowidzem האָבן אַ קורצע ראיה / אַ נידעריקע ראיה (hobn a kurce rie / a niderike rie)
• włoski: (1.1) miope m ż

źródła: