koncentryczny

koncentryczny (język polski)

koncentryczne (1.1) koła

wymowa:

IPA: [ˌkɔ̃nʦ̑ɛ̃nˈtrɨʧ̑nɨ], AS: [kõncẽntryčny], zjawiska fonetyczne: nazal.• akc. pob. ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) skierowany ku środkowi, ku określonemu punktowi; współśrodkowy

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	koncentryczny		koncentryczna	koncentryczne	koncentryczni	koncentryczne
dopełniacz	koncentrycznego		koncentrycznej	koncentrycznego	koncentrycznych
celownik	koncentrycznemu		koncentrycznej	koncentrycznemu	koncentrycznym
biernik	koncentrycznego	koncentryczny	koncentryczną	koncentryczne	koncentrycznych	koncentryczne
narzędnik	koncentrycznym		koncentryczną	koncentrycznym	koncentrycznymi
miejscownik	koncentrycznym		koncentrycznej	koncentrycznym	koncentrycznych
wołacz	koncentryczny		koncentryczna	koncentryczne	koncentryczni	koncentryczne

przykłady:

(1.1) Pomieszczenia niezbędne do obsługi widowisk zaprojektowano w układzie koncentrycznym względem środka sceny.

składnia:

kolokacje:

(1.1) kabel koncentryczny • język koncentryczny • koncentryczny tok nauczania

synonimy:

(1.1) dośrodkowy, homocentryczny

antonimy:

(1.1) ekscentryczny, odśrodkowy, niewspółśrodkowy, mimośrodowy

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. koncentryk mrz, koncentracja ż

przysł. koncentrycznie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) coaxial, concentric
• białoruski: (1.1) канцэнтрычны
• hiszpański: (1.1) concéntrico
• interlingua: (1.1) coaxial, concentric
• nowogrecki: (1.1) ομόκεντρος, ομοκεντρικός, ομοαξονικός
• rosyjski: (1.1) концентрический
• ukraiński: (1.1) концентричний

źródła: