Uwaga |
---|
kolendra
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
kolendra (język polski)
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) bot. rodzaj roślin z rodziny selerowatych, mających zastosowanie kulinarne; zob. też kolendra w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kolendra kolendry dopełniacz kolendry kolendr celownik kolendrze kolendrom biernik kolendrę kolendry narzędnik kolendrą kolendrami miejscownik kolendrze kolendrach wołacz kolendro kolendry
- przykłady:
- (1.1) W potrawach gotowanych rozmaite rzeczy są podobne z postaci do pieprzu: rodzynki korynckie, jałowiec suszony, kolendra![1]
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. kolendrowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. coriandrum < gr.
- uwagi:
- zobacz też: Indeks:Polski - Przyprawy
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) coriander
- arabski: (1.1) كزبرة ż (kuzbara)
- bułgarski: (1.1) кориандър m
- czeski: (1.1) koriandr m
- duński: (1.1) koriander w
- francuski: (1.1) coriandre ż
- hindi: (1.1) धनिया m (dhaniyā)
- hiszpański: (1.1) cilantro m
- islandzki: (1.1) kóríander
- łaciński: (1.1) coriandrum n
- niemiecki: (1.1) Koriander m
- nowogrecki: (1.1) κόλιανδρος m, κόλιαντρος m
- słowacki: (1.1) koriander m
- szwedzki: (1.1) koriander w
- tajski: (1.1) ต้นผักชี (dtôn pàk chee), ชี (chee)
- wietnamski: (1.1) rau mùi
- źródła: