koleżka

koleżka (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) pot. kolega, zwłaszcza bliski

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	koleżka	koleżkowie
dopełniacz	koleżki	koleżków
celownik	koleżce	koleżkom
biernik	koleżkę	koleżków
narzędnik	koleżką	koleżkami
miejscownik	koleżce	koleżkach
wołacz	koleżko	koleżkowie
depr. M. i W. lm: (te) koleżki

przykłady:

(1.1) Koleżka mój, niejaki Skubliński Alojzy, posiada na Marszałkowskiej ulicy mieszkanie, trzy pokoje z kuchnią i łazienką.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kolega m, koleżanka ż, koleżeństwo n

czas. kolegować się ndk., zakolegować się dk.

przym. koleżeński

przysł. koleżeńsko

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: