koalicja

koalicja (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌkɔaˈlʲiʦ̑ʲja], AS: [koalʹicʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) polit. porozumienie partii politycznych, które realizują wspólne cele polityczne tworząc rząd albo działając w opozycji

(1.2) polit. sojusz państw zawiązany w celu prowadzenia wspólnej polityki, zwłaszcza wojskowej

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	koalicja	koalicje
dopełniacz	koalicji	koalicji / przest. koalicyj
celownik	koalicji	koalicjom
biernik	koalicję	koalicje
narzędnik	koalicją	koalicjami
miejscownik	koalicji	koalicjach
wołacz	koalicjo	koalicje

przykłady:

(1.1) Zwycięskie partie zawiązały koalicję.

składnia:

kolokacje:

(1.1) koalicja rządowa / antyrządowa / opozycyjna / wyborcza

(1.2) koalicja antyhitlerowska

(1.1-2) zawiązywać / tworzyć koalicję • przystępować do koalicji • wycofywać się z koalicji

synonimy:

(1.2) alians, przymierze, sojusz

antonimy:

hiperonimy:

(1.1-2) związek

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

(1.1-2) koalicjant

wyrazy pokrewne:

rzecz. koalicjant m, koalicyjka ż

przym. koalicyjny, wewnątrzkoalicyjny

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) coalition
• arabski: (1.1) تحالف, ائتلاف
• baskijski: (1.1) koalizio
• białoruski: (1.1) кааліцыя ż; (1.2) кааліцыя ż
• duński: (1.1) koalition w
• francuski: (1.1) coalition ż
• hiszpański: (1.1) coalición ż
• interlingua: (1.1) coalition
• islandzki: (1.1) samsteypa ż
• jidysz: (1.1) קאָאַליציע ż (koalicje)
• niemiecki: (1.1) Koalition ż
• nowogrecki: (1.1) συνασπισμός m, συμμαχία ż
• rosyjski: (1.1) коалиция ż; (1.2) коалиция ż
• ukraiński: (1.1) коаліція ż; (1.2) коаліція ż

źródła: