kłącze

kłącze (język polski)

kłącze (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈkwɔ̃n͇ʧ̑ɛ], AS: [ku̯õṇče], zjawiska fonetyczne: udziąs.• nazal.• asynch. ą  ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) bot. pęd podziemny niektórych roślin, pełniący funkcję organu spichrzowego i przetrwalnikowego; zob. też kłącze w Wikipedii

(1.2) filoz. twór pozbawiony centrum i różny w każdym swoim punkcie

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kłącze	kłącza
dopełniacz	kłącza	kłączy
celownik	kłączu	kłączom
biernik	kłącze	kłącza
narzędnik	kłączem	kłączami
miejscownik	kłączu	kłączach
wołacz	kłącze	kłącza

przykłady:

(1.1) Nie mając żadnego narzędzia, gołymi rękami pospiesznie wyszarpywał z ziemi splątane kłącza.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. kłączowy, kłączasty

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) rhizome; (1.2) rhizome
• baskijski: (1.1) errizoma
• czeski: (1.1) oddenek m
• esperanto: (1.1) rizomo
• fiński: (1.1) maavarsi
• francuski: (1.1) rhizome m; (1.2) rhizome m
• galicyjski: (1.1) rizoma ż
• hiszpański: (1.1) rizoma m; (1.2) rizoma m
• holenderski: (1.1) wortelstok m
• ido: (1.1) rizomo
• japoński: (1.2) リゾーム
• koreański: (1.2) 리좀
• łaciński: (1.1) rhizoma
• niemiecki: (1.1) Rhizom n, Wurzelstock m; (1.2) Rhizom n
• nowogrecki: (1.1) ρίζωμα n
• portugalski: (1.1) rizoma ż; (1.2) fizoma ż
• rosyjski: (1.1) корневище; (1.2) ризома
• szwedzki: (1.1) jordstam; (1.2) rhizom
• węgierski: (1.1) rizóma
• włoski: (1.1) rizoma m

źródła: