hetman wielki koronny

hetman wielki koronny (język polski)

Stanisław Koniecpolski hetman wielki koronny (1.1) w latach 1632-1646

wymowa:

znaczenia:

fraza rzeczownikowa, rodzaj męskoosobowy

(1.1) hist. w I Rzeczypospolitej: najwyższy zwierzchnik wojsk koronnych, z urzędu minister; zob. też hetman wielki koronny w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	hetman wielki koronny	hetmani wielcy koronni / hetmanowie wielcy koronni
dopełniacz	hetmana wielkiego koronnego	hetmanów wielkich koronnych
celownik	hetmanowi wielkiemu koronnemu	hetmanom wielkim koronnym
biernik	hetmana wielkiego koronnego	hetmany wielkich koronnych
narzędnik	hetmanem wielkim koronnym	hetmanami wielkimi koronnymi
miejscownik	hetmanie wielkim koronnym	hetmanach wielkich koronnych
wołacz	hetmanie wielki koronny	hetmani wielcy koronni / hetmanowie wielcy koronni
depr. M. i W. lm: (te) hetmany wielkie koronne

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) urzędnik, wódz, minister

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: