handlowiec

handlowiec (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) hand. człowiek zajmujący się handlem

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(2.1) żegl. statek do prowadzenia działalności gospodarczej

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	handlowiec	handlowcy
dopełniacz	handlowca	handlowców
celownik	handlowcowi	handlowcom
biernik	handlowca	handlowców
narzędnik	handlowcem	handlowcami
miejscownik	handlowcu	handlowcach
wołacz	handlowcu	handlowcy

(2.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	handlowiec	handlowce
dopełniacz	handlowca	handlowców
celownik	handlowcowi	handlowcom
biernik	handlowiec	handlowce
narzędnik	handlowcem	handlowcami
miejscownik	handlowcu	handlowcach
wołacz	handlowcu	handlowce

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) kupiec

(2.1) statek handlowy

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

(2.1) frachtowiec, masowiec, towarowiec, trawler

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. handel mrz, handelek mrz, handlara ż, handlarka ż, handlarz mos, handlówka ż, handlowanie n

czas. handlować

przym. handlarski, handlowy

przysł. handlowo

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) Wyraz powstał pod koniec XIX w.

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) trader
• bułgarski: (1.1) търговец m
• chorwacki: (1.1) trgovac m
• czeski: (1.1) obchodník m
• estoński: (1.1) müügijuht
• fiński: (1.1) kauppias
• francuski: (1.1) commerçant m, homme d’affaires m
• hiszpański: (1.1) comercial m
• kazachski: (1.1) саудагер
• łaciński: (1.1) mercator m
• mongolski: (1.1) худалдаачин
• niemiecki: (1.1) Händler m, Kaufmann m
• portugalski: (1.1) comerciante m
• turecki: (1.1) tüccar, tacir
• węgierski: (1.1) kereskedő
• wilamowski: (1.1) handlyż m
• włoski: (1.1) commerciante m

źródła: