gruz

gruz (język polski)

gruz (1.1)

gruz (1.2)

wymowa:

IPA: [ɡrus], AS: [grus], zjawiska fonetyczne: wygł. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) odłamki rozkruszonego muru, cegły, kamienia itp.

(1.2) pot. wyeksploatowany, zniszczony samochód

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	gruz	gruzy
dopełniacz	gruzu	gruzów
celownik	gruzowi	gruzom
biernik	gruz	gruzy
narzędnik	gruzem	gruzami
miejscownik	gruzie	gruzach
wołacz	gruzie	gruzy

(1.2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	gruz	gruzy
dopełniacz	gruza	gruzów
celownik	gruzowi	gruzom
biernik	gruza	gruzy
narzędnik	gruzem	gruzami
miejscownik	gruzie	gruzach
wołacz	gruzie	gruzy

przykłady:

(1.1) By obniżyć środek ciężkości na statek jako balast załadowano gruz.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.2) trup

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. zagruzowanie n, odgruzowanie n, gruzinka ż

czas. zagruzować, odgruzować

przym. gruzowy

związki frazeologiczne:

obrócić w gruzy • obrócić się w gruzy

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• czeczeński: (1.1) къапалг
• esperanto: (1.1) rubo
• niemiecki: (1.1) Schutt
• rosyjski: (1.1) развалины lm

źródła:

gruz (slovio)

zapisy w ortografiach alternatywnych:

груз

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) ładunek

(1.2) ciężar

odmiana:

lm gruzis

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: