| Uwaga |
|---|
cegła
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
cegła (język polski)
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) bud. ceramiczny element budowlany w kształcie prostopadłościanu; zob. też cegła w Wikipedii
- (1.2) przen. pot. bardzo gruba i nudna książka lub dokument
- (1.3) środ. kolej. sieciowy rozkład jazdy pociągów
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik cegła cegły dopełniacz cegły cegieł celownik cegle cegłom biernik cegłę cegły narzędnik cegłą cegłami miejscownik cegle cegłach wołacz cegło cegły
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) cegła dziurawka • cegła licowa • cegła modularna • cegła wypalana
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. cegielnia ż, cegielnik m, cegłówka ż, Cegielnik m, Cegłowo n, Ceglanka ż, Ceglarki nmos
- przym. ceglany, ceglasty
- związki frazeologiczne:
- tłumaczenia:
- afrykanerski: (1.1) baksteen
- albański: (1.1) tullë ż
- angielski: (1.1) brick
- arabski: (1.1) طوبة ż, لبنة ż, (jako materiał) طوب
- baskijski: (1.1) adreilu
- białoruski: (1.1) цэгла ż, цагліна ż
- bułgarski: (1.1) тухла ż
- chorwacki: (1.1) cigla ż
- czeczeński: (1.1) кибарчиг
- czeski: (1.1) cihla ż
- czuwaski: (1.1) кирпӗч
- dolnosaksoński: (1.1) Keie
- duński: (1.1) mursten w; (1.2) mursten w
- esperanto: (1.1) briko
- fiński: (1.1) tiili
- francuski: (1.1) brique ż; (1.2) pavé m
- fryzyjski: (1.1) bakstien
- gruziński: (1.1) აგური
- gudźarati: (1.1) ઇંટ ż (iṇṭa)
- hiszpański: (1.1) ladrillo m; (1.2) tocho m
- holenderski: (1.1) baksteen
- interlingua: (1.1) bricca
- irlandzki: (1.1) bríce m
- kataloński: (1.1) maó m
- kazachski: (1.1) кірпіш, қыш
- kirgiski: (1.1) кирпич
- koreański: (1.1) 벽돌 (pyŏktol)
- litewski: (1.1) plyta ż
- łotewski: (1.1) ķieģelis m; (1.2) ķieģelis m
- macedoński: (1.1) цигла ż, тула ż
- nepalski: (1.1) इँट्टा (im̐ṭṭā), इँट (im̐ṭa)
- niemiecki: (1.1) Ziegel m, Mauerziegel m; (1.2) Schwarte ż
- norweski (bokmål): (1.1) murstein m
- norweski (nynorsk): (1.1) murstein m
- nowogrecki: (1.1) τούβλο n, πλίνθος ż
- osetyjski: (1.1) агуыридур
- portugalski: (1.1) tijolo m
- rosyjski: (1.1) кирпич m
- rumuński: (1.1) cărămidă ż
- slovio: (1.1) ciglin (циглин)
- słowacki: (1.1) tehla ż
- słoweński: (1.1) opeka ż
- suahili: (1.1) tofali
- szwedzki: (1.1) tegel n, tegelsten w
- tajski: (1.1) อิฐ
- turecki: (1.1) tuğla
- udmurcki: (1.1) кирпич
- ukraiński: (1.1) цегла ż
- wenedyk: (1.1) cegła ż
- węgierski: (1.1) tégla
- wilamowski: (1.1) cigl m
- włoski: (1.1) mattone m
- źródła:
- ↑ Słownik zapożyczeń niemieckich w polszczyźnie, red. Marek Łaziński, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15588-9, s. 43.
- ↑
Hasło cegła w: Aleksander Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego, Krakowska Spółka Wydawnicza, Kraków 1927.
cegła (wenedyk)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła: