flamandzki

flamandzki (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) odnoszący się do regionu w północnej części Belgii, Flandrii

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(2.1) jęz. dialekt, etnolekt, język używany we Flandrii; jeden z trzech języków urzędowych w Belgii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	flamandzki		flamandzka	flamandzkie	flamandzcy	flamandzkie
dopełniacz	flamandzkiego		flamandzkiej	flamandzkiego	flamandzkich
celownik	flamandzkiemu		flamandzkiej	flamandzkiemu	flamandzkim
biernik	flamandzkiego	flamandzki	flamandzką	flamandzkie	flamandzkich	flamandzkie
narzędnik	flamandzkim		flamandzką	flamandzkim	flamandzkimi
miejscownik	flamandzkim		flamandzkiej	flamandzkim	flamandzkich
wołacz	flamandzki		flamandzka	flamandzkie	flamandzcy	flamandzkie
nie stopniuje się

przykłady:

(1.1) Jestem wielkim wielbicielem malarstwa flamandzkiego.

(2.1) Flamandzki jest jednym z języków oficjalnych Belgii.

składnia:

kolokacje:

(1.1) Brabancja Flamandzka

synonimy:

(2.1) język flamandzki, skr. flam.

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Flamandczyk mos, Flamand mos, Flamandka ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Flemish; (2.1) Flemish
• arabski: (1.1) فلمنكي
• białoruski: (1.1) фламандскі
• bułgarski: (1.1) фламандски; (2.1) фламандски m
• czeski: (1.1) vlámský; (2.1) vlámština ż
• fiński: (1.1) flaamilainen
• francuski: (1.1) flamand; (2.1) flamand m
• hiszpański: (1.1) flamenco; (2.1) flamenco m
• holenderski: (1.1) Vlaams; (2.1) Vlaams n
• interlingua: (2.1) flamingo
• kataloński: (1.1) flamenc
• niemiecki: (1.1) flämisch; (2.1) Flämisch n
• rosyjski: (1.1) фламандский
• słowacki: (1.1) flámsky; (2.1) flámčina ż
• ukraiński: (1.1) фламандський
• węgierski: (1.1) flamand; (2.1) flamand
• wilamowski: (1.1) flamandyś; (2.1) flamandyś

źródła: