fiducjarny

fiducjarny (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌfʲiduˈʦ̑ʲjarnɨ], AS: [fʹiducʹi ̯arny], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob.

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) ekon. pozbawiony samodzielnej wartości, nie mający oparcia w dobrach materialnych

(1.2) praw. powierniczy

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	fiducjarny		fiducjarna	fiducjarne	fiducjarni	fiducjarne
dopełniacz	fiducjarnego		fiducjarnej	fiducjarnego	fiducjarnych
celownik	fiducjarnemu		fiducjarnej	fiducjarnemu	fiducjarnym
biernik	fiducjarnego	fiducjarny	fiducjarną	fiducjarne	fiducjarnych	fiducjarne
narzędnik	fiducjarnym		fiducjarną	fiducjarnym	fiducjarnymi
miejscownik	fiducjarnym		fiducjarnej	fiducjarnym	fiducjarnych
wołacz	fiducjarny		fiducjarna	fiducjarne	fiducjarni	fiducjarne

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) pieniądz fiducjarny

(1.2) czynność fiducjarna • fiducjarne nabycie własności nieruchomości • umowa fiducjarna • czynność fiducjarna

synonimy:

(1.2) powierniczy

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. fides → wiara

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) fiat; (1.2) fiduciary
• francuski: (1.1) fiduciaire
• rosyjski: (1.1) фидуциарный; (1.2) фидуциарный

źródła: