fajny

fajny (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈfajnɨ], AS: [fai ̯ny] ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) potoczny wyraz o bardzo szerokim pozytywnym znaczeniu dla mówiącego: ciekawy, interesujący, świetny

(1.2) reg. pozn. gw. (Górny Śląsk) ładny

odmiana:

(1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	fajny		fajna	fajne	fajni	fajne
dopełniacz	fajnego		fajnej	fajnego	fajnych
celownik	fajnemu		fajnej	fajnemu	fajnym
biernik	fajnego	fajny	fajną	fajne	fajnych	fajne
narzędnik	fajnym		fajną	fajnym	fajnymi
miejscownik	fajnym		fajnej	fajnym	fajnych
wołacz	fajny		fajna	fajne	fajni	fajne

przykłady:

(1.1) Artur ma fajny samochód.

(1.1) Wpatrywałam się w ekran mojego fajnego laptopa.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) bajeczny, błogi, kapitalny, lekki, miły, przyjemny, rozkoszny, słodki, super, bajerancki, bombowy, byczy, fajowy, klawy, kultowy, morowy, odjazdowy, odlotowy, superowy, szałowy, wdechowy, wyczesany, wypasiony, wystrzałowy, wulg. zajebisty, wyjebany

antonimy:

(1.1) słaby, kiepski, cienki, zły, marny, wulg. chujowy

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. fajność ż, fajności

przym. fajowy

zdrobn. fajniutki, fajniusi

przysł. fajno, fajnie, fajowo

związki frazeologiczne:

etymologia:

niem. fein → w dobrym gatunku, delikatny

uwagi:

tłumaczenia:

(1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: ładny

• angielski: (1.1) fine, cool, extra
• duński: (1.1) fin
• esperanto: (1.1) slang. mojosa
• fiński: (1.1) slang. gliffa
• francuski: (1.1) chouette, cool
• hiszpański: (1.1) środ. guay, slang. cojonudo
• jidysz: (1.1) פֿײַן (fajn)
• rosyjski: (1.1) клёвый, крутой
• szwedzki: (1.1) kul
• ukraiński: (1.1) файний
• wilamowski: fajner
• włoski: (1.1) fico

źródła: