empiryczny

empiryczny (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌɛ̃mpʲiˈrɨʧ̑nɨ], AS: [ẽmpʹiryčny], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob. ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) filoz. poznany w doświadczeniu, oparty na nim

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	empiryczny		empiryczna	empiryczne	empiryczni	empiryczne
dopełniacz	empirycznego		empirycznej	empirycznego	empirycznych
celownik	empirycznemu		empirycznej	empirycznemu	empirycznym
biernik	empirycznego	empiryczny	empiryczną	empiryczne	empirycznych	empiryczne
narzędnik	empirycznym		empiryczną	empirycznym	empirycznymi
miejscownik	empirycznym		empirycznej	empirycznym	empirycznych
wołacz	empiryczny		empiryczna	empiryczne	empiryczni	empiryczne
nie stopniuje się

przykłady:

(1.1) Pańska teoria będzie tylko czystą spekulacją dopóki nie doczeka się empirycznego dowodu.

składnia:

kolokacje:

(1.1) nauki empiryczne

synonimy:

(1.1) doświadczalny

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. empiryzm m, empiria

przym. empirystyczny

przysł. empirycznie

związki frazeologiczne:

etymologia:

franc. empirique < p.łac. empiricus < gr. ἐμπειρικός (empeirikós)

uwagi:

por. empirystyczny

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) empiric
• arabski: (1.1) تجريبي
• białoruski: (1.1) эмпірычны
• czeski: (1.1) empirický
• duński: (1.1) empirisk
• francuski: (1.1) empirique
• hiszpański: (1.1) empírico
• interlingua: (1.1) empiric
• niemiecki: (1.1) empirisch
• norweski (bokmål): (1.1) empirisk
• nowogrecki: (1.1) εμπειρικός
• rosyjski: (1.1) эмпирический
• słowacki: (1.1) empirický
• szwedzki: (1.1) empirisk
• turecki: (1.1) ampirik
• ukraiński: (1.1) емпіричний

źródła: