egzegeta

egzegeta (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) jęz. językoznawca zajmujący się egzegezą

(1.2) teol. biblista badający teksty biblijne

(1.3) hist. tłumaczący i komentujący wyrocznie w antycznej Helladzie

(1.4) hist. urzędnik odpowiedzialny za nadzór nad kultem ateńskim

odmiana:

(1.1-4)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	egzegeta	egzegeci
dopełniacz	egzegety	egzegetów
celownik	egzegecie	egzegetom
biernik	egzegetę	egzegetów
narzędnik	egzegetą	egzegetami
miejscownik	egzegecie	egzegetach
wołacz	egzegeto	egzegeci

przykłady:

(1.2) Na zjazd egzegetów przybyli też bibliści z Litwy.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) naukowiec

(1.2) biblista

(1.4) urzędnik

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. egzegeza ż, egzegetyka ż

forma żeńska egzegetka ż

przym. egzegetyczny

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) łac. exegeta < gr. ἐξηγητής → objaśniający

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.2) exegete
• francuski: (1.2) exégète m
• hiszpański: (1.1) exegeta m, exégeta m; (1.2) exegeta m, exégeta m
• nowogrecki: (1.1) εξηγητής m; (1.2) εξηγητής m
• włoski: (1.2) esegeta m

źródła: