Uwaga |
---|
egotyzm
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
egotyzm (język polski)
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) psych. przesadne kierowanie własnej i cudzej uwagi na siebie, zajmowanie się tylko swoją osobą; zob. też egotyzm w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1) blm[1]
przypadek liczba pojedyncza mianownik egotyzm dopełniacz egotyzmu celownik egotyzmowi biernik egotyzm narzędnik egotyzmem miejscownik egotyzmie[2] wołacz egotyzmie[2]
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) miłość własna, samolubstwo
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) egocentryzm
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- por. egocentryzm • egoizm • egoteizm
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) egotism
- białoruski: (1.1) эгатызм m, самаўлюбёнасць ż
- bułgarski: (1.1) еготизъм m
- francuski: (1.1) égotisme m
- rosyjski: (1.1) эготизм m, самовлюблённость ż
- sanskryt: (1.1) अस्मिता ż
- ukraiński: (1.1) самозакоханість ż
- włoski: (1.1) egotismo m
- źródła:
- ↑ Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ 2,0 2,1 Należy do grupy rzeczowników, w których końcówkę zapisywaną w Ms. i W. lp jako „-zmie” wymawia się alternatywnie jako „-zmie” albo „-źmie”.
- ↑ Stanisław Makowski, Romantyzm, WSiP, Warszawa 1995, s. 509.