dyskoteka

dyskoteka (język polski)

dyskoteka (1.1)

dyskoteka (1.3)

wymowa:

IPA: [ˌdɨskɔˈtɛka], AS: [dyskoteka], zjawiska fonetyczne: akc. pob. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zabawa młodzieżowa, na której się tańczy przy muzyce

(1.2) lokal, w którym takie zabawy (1.1) odbywają się; zob. też dyskoteka w Wikipedii

(1.3) przest. płytoteka

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	dyskoteka	dyskoteki
dopełniacz	dyskoteki	dyskotek
celownik	dyskotece	dyskotekom
biernik	dyskotekę	dyskoteki
narzędnik	dyskoteką	dyskotekami
miejscownik	dyskotece	dyskotekach
wołacz	dyskoteko	dyskoteki

przykłady:

(1.1) Gdybyś dbał o zdrowie, to nie leżałbyś w domu, a bawiłbyś się z dziewczętami na dyskotece.

(1.2) Idziemy z nimi do dyskoteki.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) środ. wstrząsy

(1.3) płytoteka

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. dyskotekowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

franc. discothèque

uwagi:

tłumaczenia:

• arabski: (1.1) ديسكو
• baskijski: (1.2) diskoteka, dantzaleku
• duński: (1.1) diskotek n; (1.2) diskotek n; (1.3) diskotek n
• esperanto: (1.2) diskoteko; (1.3) diskoteko
• francuski: (1.2) discothèque
• hiszpański: (1.2) discoteca ż, disco ż; (1.3) discoteca ż
• islandzki: diskótek
• kaszubski: (1.1) diskòteka ż
• nowogrecki: (1.2) ντισκοτέκ ż; (1.3) δισκοθήκη ż
• rosyjski: (1.1) дискотека ż; (1.2) дискотека ż; (1.3) дискотека ż
• szwedzki: (1.1) diskotek n

źródła: