deportacja

deportacja (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌdɛpɔrˈtaʦ̑ʲja], AS: [deportacʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zesłanie do określonego miejsca na przymusowy pobyt

(1.2) praw. polit. wydalenie cudzoziemca poza granice danego kraju

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	deportacja	deportacje
dopełniacz	deportacji	deportacji / przest. deportacyj
celownik	deportacji	deportacjom
biernik	deportację	deportacje
narzędnik	deportacją	deportacjami
miejscownik	deportacji	deportacjach
wołacz	deportacjo	deportacje

przykłady:

(1.2) W zeszłym tygodniu miały miejsce deportacje nielegalnych imigrantów.

składnia:

(1.1-2) deportacja + D. z + D. do + D./na + B.

kolokacje:

(1.1) deportacja przestępców /… z miasta/… do obozu / miejsca zsyłki / na Syberię

(1.1) deportacja imigrantów • deportacja z kraju / do kraju pochodzenia

synonimy:

(1.1) zesłanie, zsyłka

(1.2) wydalenie

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

(1.2) ekstradycja, readmisja

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. deportowanie n

czas. deportować ndk.

przym. deportacyjny

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. deportatio

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) deportation; (1.2) deportation
• arabski: (1.1) ترحيل, تهجير
• białoruski: (1.1) ссылка ż; (1.2) дэпартацыя ż
• duński: (1.1) deportation w
• francuski: (1.1) déportation ż
• hiszpański: (1.1) deportación ż
• interlingua: (1.1) deportation
• niemiecki: (1.1) Deportation ż
• nowogrecki: (1.1) εξορία ż; (1.2) απέλαση ż
• portugalski: (1.1) deportação ż
• rosyjski: (1.1) ссылка ż; (1.2) депортация ż
• ukraiński: (1.2) депортація ż

źródła: