Uwaga
Serwis Wedariusz jest portalem tematycznym prowadzonym przez Grupę Wedamedia. Aby zostać wedapedystą, czyli Użytkownikiem z prawem do tworzenia i edycji artykułów, wystarczy zarejestrować się na witrynie poprzez złożenie wniosku o utworzenie konta, co można zrobić tutaj. Liczymy na Waszą pomoc oraz wsparcie merytoryczne przy rozwoju także naszych innych serwisów tematycznych.

demeryt

Z Wedariusz, słownik
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

demeryt (język polski)

wymowa:
[uwaga 1] IPA[dɛ̃ˈmɛrɨt], AS[dẽmeryt], zjawiska fonetyczne: nazal. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) daw. ksiądz, który po wejściu w konflikt z prawem kanonicznym odbywa karę odosobnienia w domu poprawy dla duchownych; zob. też demeryt w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Razem z demerytami w klasztorze zamieszkali strażnicy, kucharki. (z Internetu)
składnia:
kolokacje:
(1.1) dom księży demerytów
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) średniofranc. démériteprzestępstwo[2]
uwagi:
  1. jeśli nie zaznaczono inaczej, jest to wersja odpowiadająca współczesnym standardom języka ogólnopolskiego
tłumaczenia:
źródła:
  1. Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Słownik gramatyczny języka polskiego na płycie CD, Wiedza Powszechna, Warszawa 1997, ISBN 978-83-214-1375-4.
  2. Hasło demeryt w: Władysław Kopaliński, Słownik mitów i tradycji kultury, Rzeczpospolita, Warszawa 2007, ISBN 978-83-60688-75-5, s. 222.