deklamować

deklamować (język polski)

wymowa:

​, IPA: [ˌdɛklãˈmɔvaʨ̑], AS: [deklãmovać], zjawiska fonetyczne: nazal.• akc. pob.

znaczenia:

czasownik

(1.1) z ekspresją wygłaszać utwór literacki

(1.2) wypowiadać się w sposób napuszony, używając rozmaitych frazesów

odmiana:

(1.1-2) koniugacja IV

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		deklamować
czas teraźniejszy		deklamuję	deklamujesz	deklamuje	deklamujemy	deklamujecie	deklamują
czas przeszły	m	deklamowałem	deklamowałeś	deklamował	deklamowaliśmy	deklamowaliście	deklamowali
	ż	deklamowałam	deklamowałaś	deklamowała	deklamowałyśmy	deklamowałyście	deklamowały
	n	deklamowałom	deklamowałoś	deklamowało
tryb rozkazujący		niech deklamuję	deklamuj	niech deklamuje	deklamujmy	deklamujcie	niech deklamują
pozostałe formy czas przyszły m będę deklamował, będę deklamować będziesz deklamował, będziesz deklamować będzie deklamował, będzie deklamować będziemy deklamowali, będziemy deklamować będziecie deklamowali, będziecie deklamować będą deklamowali, będą deklamować ż będę deklamowała, będę deklamować będziesz deklamowała, będziesz deklamować będzie deklamowała, będzie deklamować będziemy deklamowały, będziemy deklamować będziecie deklamowały, będziecie deklamować będą deklamowały, będą deklamować n będę deklamowało, będę deklamować będziesz deklamowało, będziesz deklamować będzie deklamowało, będzie deklamować czas zaprzeszły m deklamowałem był deklamowałeś był deklamował był deklamowaliśmy byli deklamowaliście byli deklamowali byli ż deklamowałam była deklamowałaś była deklamowała była deklamowałyśmy były deklamowałyście były deklamowały były n deklamowałom było deklamowałoś było deklamowało było forma bezosobowa czasu przeszłego deklamowano tryb przypuszczający m deklamowałbym, byłbym deklamował deklamowałbyś, byłbyś deklamował deklamowałby, byłby deklamował deklamowalibyśmy, bylibyśmy deklamowali deklamowalibyście, bylibyście deklamowali deklamowaliby, byliby deklamowali ż deklamowałabym, byłabym deklamowała deklamowałabyś, byłabyś deklamowała deklamowałaby, byłaby deklamowała deklamowałybyśmy, byłybyśmy deklamowały deklamowałybyście, byłybyście deklamowały deklamowałyby, byłyby deklamowały n deklamowałobym, byłobym deklamowało deklamowałobyś, byłobyś deklamowało deklamowałoby, byłoby deklamowało imiesłów przymiotnikowy czynny m deklamujący, niedeklamujący ż deklamująca, niedeklamująca deklamujące, niedeklamujące n deklamujące, niedeklamujące imiesłów przymiotnikowy bierny m deklamowany deklamowani ż deklamowana deklamowane n deklamowane imiesłów przysłówkowy współczesny deklamując, nie deklamując rzeczownik odczasownikowy deklamowanie, niedeklamowanie

przykłady:

(1.1) Co czwartek w kawiarence akademickiej deklamowaliśmy wiersze współczesnych artystów, a raz w miesiącu - klasykę.

składnia:

kolokacje:

deklamować chórem

synonimy:

(1.1) recytować, wygłaszać

(1.2) przemawiać (z patosem), pogard. klepać

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. wydeklamowanie n, deklamacja, deklamacyjność, deklamator, deklamatorka, deklamatorstwo, deklamatoryka, deklamowanie

czas. zadeklamować

przym. deklamacyjny, deklamatorski

przysł. deklamatorsko

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) recite, declaim; (1.2) rant
• białoruski: (1.1) дэкламаваць
• esperanto: (1.1) deklami
• francuski: (1.1) déclamer, réciter
• hiszpański: (1.1) declamar
• łaciński: (1.1) declamare
• niemiecki: (1.1) deklamieren, rezitieren, vortragen
• portugalski: (1.1) declamar
• rosyjski: (1.1) декламировать
• serbski: (1.1) рецитовати
• słowacki: (1.1) deklamovať
• ukraiński: (1.1) декламувати
• węgierski: (1.1) elszaval
• włoski: (1.1) declamare, recitare

źródła: