Uwaga
Serwis Wedariusz jest portalem tematycznym prowadzonym przez Grupę Wedamedia. Aby zostać wedapedystą, czyli Użytkownikiem z prawem do tworzenia i edycji artykułów, wystarczy zarejestrować się na witrynie poprzez złożenie wniosku o utworzenie konta, co można zrobić tutaj. Liczymy na Waszą pomoc oraz wsparcie merytoryczne przy rozwoju także naszych innych serwisów tematycznych.

defenestracja

Z Wedariusz, słownik
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

defenestracja (język polski)

defenestracja (1.1)
wymowa:
IPA[ˌdɛfɛ̃nɛˈstraʦ̑ʲja], AS[defẽnestracʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.akc. pob. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) książk. wyrzucenie kogoś lub czegoś przez okno; zob. też defenestracja (czynność) w Wikipedii
(1.2) książk. przen. śmierć poprzez wyrzucenie przez okno bądź wypadnięcie przez nie[1]
(1.3) środ. żart. inform. akt usunięcia z komputera systemu operacyjnego Microsoft Windows na rzecz innego systemu, zwykle na wolnej licencji[potrzebne źródło]
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.1) Defenestracja w Pradze w 1618 roku była bezpośrednim powodem wojny trzydziestoletniej.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. autodefenestracja ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. de- + fenestra[1]z + okno
uwagi:
zob. też defenestracja w Wikipedii
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło defenestracja w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.