Uwaga
Serwis Wedariusz jest portalem tematycznym prowadzonym przez Grupę Wedamedia. Aby zostać wedapedystą, czyli Użytkownikiem z prawem do tworzenia i edycji artykułów, wystarczy zarejestrować się na witrynie poprzez złożenie wniosku o utworzenie konta, co można zrobić tutaj. Liczymy na Waszą pomoc oraz wsparcie merytoryczne przy rozwoju także naszych innych serwisów tematycznych.

cyc

Z Wedariusz, słownik
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

cyc (język polski)

wymowa:
​?/i, IPA: [ʦ̑ɨʦ̑], AS: [cyc]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) grub. wulg. kobieca pierś
(1.2) daw. rodzaj wzorzystej tkaniny bawełnianej

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(2.1) reg. człowiek wyzyskujący innych, skąpiec, pieczeniarz[1]
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikcyccyce
dopełniaczcycacyców
celownikcycowicycom
biernikcyccyce
narzędnikcycemcycami
miejscownikcycucycach
wołaczcycucyce
przykłady:
(1.1) Zobacz, jakie ona ma duże cyce!
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) cycek, pierś, melon
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. cycówa ż
zdrobn. cycek m, cycuś m
przym. cycowy, cycaty
czas. cycować
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) niem. Zitze → sutki zwierzęce, wulg. pierś kobieca[2]
(1.2) niem. Zitz[3]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ Ludwik Stomma, Słownik polskich wyzwisk, inwektyw i określeń pejoratywnych, s. 33, Warszawa, Oficyna Wydawnicza Graf-Punkt, 2000, ISBN 83-87988-72-3.
  2. ↑ Hasło cyc I w: Słownik zapożyczeń niemieckich w polszczyźnie, red. Marek Łaziński, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15588-9, s. 47.
  3. ↑ Hasło cyc II w: Słownik zapożyczeń niemieckich w polszczyźnie, red. Marek Łaziński, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15588-9, s. 47.
Źródło: „https://wedariusz.pl/index.php?title=cyc&oldid=57430”