Uwaga
Serwis Wedariusz jest portalem tematycznym prowadzonym przez Grupę Wedamedia. Aby zostać wedapedystą, czyli Użytkownikiem z prawem do tworzenia i edycji artykułów, wystarczy zarejestrować się na witrynie poprzez złożenie wniosku o utworzenie konta, co można zrobić tutaj. Liczymy na Waszą pomoc oraz wsparcie merytoryczne przy rozwoju także naszych innych serwisów tematycznych.

ciuciubabka

Z Wedariusz, słownik
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

ciuciubabka (język polski)

ciuciubabka (1.1)
wymowa:
IPA[ˌʨ̑üʨ̑uˈbapka], ASüćubapka], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw.podw. art.akc. pob. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zabawa, w której jeden z uczestników goni i próbuje schwytać innych, mając zawiązane oczy; zob. też ciuciubabka w Wikipedii
(1.2) przen. sytuacja, w której ktoś działa po omacku, na ślepo
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Nasze dzieci pół wieczora bawiły się w ciuciubabkę.
(1.1) Wystarczy tylko w krąg ustawić sięchusteczkę jedną mieći ciuciubabkę szybko wybrać; raz, dwa, trzy (…)[1].
(1.2) Powiedział, że wyjaśni jej wszystko, jak już będą na miejscu, ale ona dość już miała tej ciuciubabki.
składnia:
kolokacje:
(1.1) bawić się / grać w ciuciubabkę
synonimy:
(1.1) ślepa babka; przest. mrużek, zmrużek; daw. mrzek, mrzyk, mżyk, mżytek, gw. (Kresy Wschodnie) zmurżka[2]
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
bawić się w ciuciubabkę
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. J. Grań, Ciuciubabka
  2. Tadeusz Lehr, O mowie Polaków w Galicji wschodniej, „Język Polski” nr 2–3/1914, s. 50.