wstrząs

wstrząs (język polski)

wymowa:

​, IPA: [fsṭʃɔ̃w̃s], AS: [fsṭšõũ̯s], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• udziąs.• nazal.• asynch. ą 

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) silne, gwałtowne drgnięcie

(1.2) bardzo silna emocja

(1.3) zaburzenie dotychczasowego stanu rzeczy

(1.4) med. zaburzenia czynności organizmu występujące jako reakcja na ciężkie urazy, następstwo operacji itp.; zob. też wstrząs w Wikipedii

odmiana:

(1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	wstrząs	wstrząsy
dopełniacz	wstrząsu	wstrząsów
celownik	wstrząsowi	wstrząsom
biernik	wstrząs	wstrząsy
narzędnik	wstrząsem	wstrząsami
miejscownik	wstrząsie	wstrząsach
wołacz	wstrząsie	wstrząsy

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) wstrząs sejsmiczny • wstrząs górotworu • epicentrum wstrząsów

(1.2) wstrząs emocjonalny • przeżyć wstrząs • doświadczyć / doznać wstrząsu

(1.3) wstrząs ekonomiczny • wstrząs na giełdzie / na rynkach

(1.4) wstrząs anafilaktyczny • wstrząs hipowolemiczny • wstrząs kardiogenny • wstrząs mózgu • wstrząs pourazowy • wstrząs septyczny • doznać wstrząsu • przeżyć wstrząs • umrzeć wskutek wstrząsu

synonimy:

(1.1) wstrząśnięcie

(1.2) szok, trauma, uraz

(1.3) szok

(1.4) szok, porażenie, uraz

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. wstrząsanie n, wstrząśnięcie n, wstrząsik mrz

czas. wstrząsać ndk., wstrząsnąć dk., trząść ndk., trząsać ndk.

przym. wstrząsowy

przysł. wstrząsowo

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• albański: (1.1) tronditje ż
• angielski: (1.1) shock; (1.4) shock
• esperanto: (1.1) skuo; (1.2) ŝoko
• jidysz: (1.2) קלאַפּ m (klap), שאָק m (szok); (1.4) שאָק m (szok)
• rosyjski: (1.1) толчок m, удар m; (1.2) шок m; (1.3) шок m; (1.4) сотрясение n

źródła: