Uwaga |
---|
ciemięga
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
ciemięga (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy lub żeński
- (1.1) pot. obraź. osoba niezaradna, ślamazarna[1], niezdarna i niedołężna[2]
- (1.2) pot. obraź. maruda, nudziarz, zrzęda[3]
rzeczownik, rodzaj żeński
- odmiana:
- (1.1-2, 2.1-2)[2]
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik ciemięga ciemięgi dopełniacz ciemięgi ciemięg / ciemięgów[uwaga 1] celownik ciemiędze ciemięgom biernik ciemięgę ciemięgi / ciemięgów[uwaga 1] narzędnik ciemięgą ciemięgami miejscownik ciemiędze ciemięgach wołacz ciemięgo ciemięgi
- przykłady:
- (1.1) BARTOLO. I powiedzno jeszcze: jak smakowały małej Figaro cukierki, które jej zaniosłeś? (…) FIGARO. A, a; te cukierki, dziś rano? Jakiż ze mnie ciemięga! Zupełnie mi wyleciały z głowy…[5]
- (2.1) Życie z tobą to wieczna ciemięga — powiedziała z wielką goryczą.
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) niedołęga, st.pol. szemięga
- (1.2) nudziarz, mantyka, st.pol. zmuda
- (2.1) mozół, trud
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Hasło ciemięga w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ 2,0 2,1 Hasło ciemięga w: Słownik języka polskiego, red. Mieczysław Szymczak, PWN, Warszawa 1982-3, ISBN 83-01-00281-6, s. 296.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Hasło ciemięga w: Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, t. I, Warszawa 1900–1927, s. 325.
- ↑ Hasło Hexatoma w: Wikispecies – otwarty, wolny katalog gatunków, Wikimedia.
- ↑ Pierre Beaumarchais, Cyrulik sewilski, akt III, scena V.