gorycz

gorycz (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) gorzki smak

(1.2) przen. negatywne odczucie

(1.3) substancja o gorzkim smaku

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	gorycz	gorycze
dopełniacz	goryczy	goryczy
celownik	goryczy	goryczom
biernik	gorycz	gorycze
narzędnik	goryczą	goryczami
miejscownik	goryczy	goryczach
wołacz	goryczy	gorycze

przykłady:

(1.1) W Magdy sałatce wyczułem niemałą gorycz.

składnia:

kolokacje:

(1.2) gorycz porażki / przegranej / klęski

synonimy:

(1.1) gorzkość, żółć

(1.2) cierpkość, rozczarowanie, zniechęcenie, rozgoryczenie, smutek, szorstkość, zgorzknienie, zgryźliwość, żal, książk. żółć

(1.3) piołun

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. goryczkowaty, goryczkowy

rzecz. rozgoryczenie, goryczak, goryczel, goryczka, goryczkowatość, gorycznik

czas. rozgoryczać

związki frazeologiczne:

wychylić kielich goryczy

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) bitter, bitter taste, bitterness; (1.2) bitterness, acrimony, life's pain, książk. bile; (1.3) wormwood
• kaszubski: (1.1) gòrzkòta ż, gòrzkòsc ż, gòrszczëzna ż, daw. gòrëcz ż; (1.2) gòrzkòta ż, ból m, ból wewnãtrzny m, żôl m, smùtk m, kłopòt m,; (1.3) gòrëcz ż
• łaciński: (1.1) amaritas ż

źródła: