brzemię

brzemię (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈbʒɛ̃mʲjɛ], AS: [bžẽmʹi ̯e], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• denazal.• i → j 

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) coś, co jest trudne do zniesienia

(1.2) daw. ciężar dźwigany na plecach lub oburącz przed sobą

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	brzemię	brzemiona
dopełniacz	brzemienia	brzemion
celownik	brzemieniu	brzemionom
biernik	brzemię	brzemiona
narzędnik	brzemieniem	brzemionami
miejscownik	brzemieniu	brzemionach
wołacz	brzemię	brzemiona

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1) dźwigać / nosić brzemię • uginać się pod brzemieniem

(1.1) brzemię grzechów / winy

synonimy:

(1.1) balast, ciężar, garb, jarzmo, kamień u szyi, kula u nogi, krzyż

(1.2) ciężar

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. brzemienność ż

przym. brzemienny

przysł. brzemiennie

związki frazeologiczne:

etymologia:

prasł. *bermę → 'noszenie; noszony ciężar; płód'

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) burden, onus; (1.2) burthen, burden
• arabski: (1.2) حمل
• białoruski: (1.2) бярэмя n
• bułgarski: (1.2) бреме
• hiszpański: (1.1) peso m; (1.2) peso m
• niemiecki: (1.1) Last ż; (1.2) Belastung ż, Bürde ż, Last ż
• nowogrecki: (1.1) βάρος n; (1.2) βάρος n
• portugalski: (1.1) acusação ż; (1.2) acusação ż
• rosyjski: (1.1) бремя n; (1.2) бремя n
• wilamowski: (1.1) łōst m; (1.2) łōst m, bjȳd ż, biyd ż

źródła: